sonbeşik

sonbeşik
is. Sonuncu, axırıncı uşaq, övlad. Ailənin sonbeşiyi. – Tükəzban ilk və sonbeşiyi olan Qüdrəti min əziyyətlə boya-başa çatdırdığından onun üstündə, öz təbirincə, nanə yarpağı kimi əsirdi. M. Hüs.. Ulduz ailədə sonbeşik idi. Ə. M..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • ərəzən — I (Ordubad) gec. – Bı il pambıx ərəzən əkilib ◊ Ərəzən düşmək (Şahbuz) – vaxtından gec yetişmək. – Pambıx ərəzən düşdü; – Bı il tut ərəzən düşdü II (Culfa) sonbeşik, axırıncı övlad. – Ərəzən oğlum qırıx yaşındadı III (Culfa) vaxtından əvvəl,… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • yuvadibi — (Ağdaş) sonbeşik. – Bu qız yuvadibidi …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • variyyat — is. Mal, dövlət, var. Molla sonbeşik Salehdən bəri başdan xeyli variyyat qoparıb evinə yolladı. S. R …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”